Bitcoin(BTC), Ethereum(ETH) ve Solana(SOL) zararda görünüyor ama satış baskısı düşük

Bitcoin(BTC), Ethereum(ETH) ve Solana(SOL) yatırımcılarının zararda tuttuğu varlık miktarı rekor seviyelere ulaşsa da, gerçekte piyasada satışa sunulabilecek arzın çok daha düşük olduğu ifade ediliyor. Bu nedenle yalnızca zarar oranlarına bakarak piyasa baskısını değerlendirmek yanıltıcı olabilir.

On-chain veri analiz şirketi Glassnode’un 24’ünde yayımladığı rapora göre, dolaşımdaki Bitcoin’in yaklaşık %35’i, Ethereum’un %40’ından fazlası ve Solana’nın %75’inden fazlası zarar pozisyonunda bulunuyor. Ancak bu rakamların büyük kısmı, likit olmayan yani piyasada satışı mümkün olmayan varlıklardan oluşuyor.

Ethereum ve Solana, büyük ölçekte 'staking' sistemlerine dayanıyor. Raporda, Ethereum arzının %40’ından fazlası ile Solana arzının %75’inden fazlasının staking, borsa yatırım fonları (ETF) ya da stratejik rezervlerde kilitli olduğu vurgulanıyor. Bu nedenle bu varlıklar mevcut koşullarda piyasaya satış amacıyla sürülemiyor.

Bitcoin tarafında staking olmadığı için farklı bir yapı söz konusu. Ancak burada da dolaşımdaki arzın yanlış yorumlandığına dikkat çekiliyor. Glassnode’a göre toplam Bitcoin arzı yaklaşık 19,95 milyon adetken, bunun 3,72 milyon adedi halka açık şirketler, özel kuruluşlar, ETF’ler ve bazı devletlerin elinde bulunuyor. Buna ek olarak en fazla 3,8 milyon Bitcoin’in kalıcı olarak kaybolmuş durumda olduğu tahmin ediliyor. Bu da toplam arzın %15 ila %19’unun fiilen dolaşımda olmadığı anlamına geliyor.

Özetle zarar pozisyonundaki varlık miktarı yüzeyde yüksek görünse de, bu durumun gerçek piyasa üzerindeki satış baskısı ile bire bir örtüşmediği vurgulanıyor. Özellikle ETF’ler ve kurumsal yatırımcıların elindeki varlıkların çoğu uzun vadeli tutulduğu için ani fiyat düşüşlerinde bile likidite üzerinde ciddi bir baskı oluşmadığı belirtiliyor.

Rapor, fiyat düzeltmesi dönemlerinde yatırımcı kayıplarına odaklanmanın yaygın olduğunu ancak bu tarz yüzeysel veriler yerine, varlıkların yapısı ve dolaşım durumu gibi faktörleri dikkate almanın çok daha sağlıklı sonuçlar doğuracağını ortaya koyuyor. ‘Zarar oranı’ gibi tek başına korku yaratabilecek göstergelere kapılmak yerine, piyasadaki varlıkların hangi koşullarda tutulduğunu analiz etmek gerektiği ifade ediliyor.