Boşanma Davalarında Bitcoin(BTC) ve Ethereum(ETH) Paylaşımı Tartışma Konusu Oldu

Dijital varlıkların yaygınlaşmasıyla birlikte boşanma sürecinde Bitcoin(BTC) ve Ethereum(ETH) gibi kripto paraların nasıl bölüştürüleceği konusu gerçek bir mesele haline geliyor. Hukuki olarak bu varlıklar *evlilik birliği içinde edinilen malvarlığı* kapsamında değerlendiriliyor ve Güney Kore ile ABD dahil birçok ülkede *nakit ya da gayrimenkul gibi* mal varlıklarıyla eş tutuluyor. Ancak kripto paralara erişimin anahtarı olan ‘özel anahtar(private key)’, bölünebilir bir yapıda olmadığından sadece devretme değil, daha karmaşık bir yaklaşım gerektiriyor.

Özel anahtarlar, bir kripto cüzdanın *şifresi ve tek giriş bileti* niteliğinde. Bu uzun karakter dizileri, cüzdan sahibinin dijital imzası türünde çalışarak cüzdanın kilidini açma işlevi görür. Bir başkasıyla paylaşıldığında ise tam anlamıyla *mülkiyet devri* gerçekleşmiş olur. Eğer bu anahtar kaybedilirse, ilgili kripto paraya erişim tamamen olanaksız hale gelir. Bu yüzden, özel anahtarın ‘ikiye bölünüp’ eşler arasında paylaşılması fikri, *mal paylaşımı hukukuyla çelişen* bir yaklaşım.

Son dönemde yaşanan pek çok boşanma davasında kripto paralar ciddi bir çatışma konusu haline geldi. Zincir üzerindeki veriler şeffaf olsa da, *anonimlik ve teknik engeller* nedeniyle çiftlerden birinin ne kadar ve ne tür dijital varlığa sahip olduğunu belirlemek çoğu zaman güçleşiyor. Buna rağmen, *blokzinciri adli analiz* teknolojilerindeki ilerlemeler sayesinde, gizlenmiş varlıkların transfer geçmişi izlenerek yargıya taşınan delil haline getirilebiliyor. ABD ve Güney Kore başta olmak üzere birçok ülkenin yargı kurumları, kripto paraları tespit ve takip edebilmek adına *dijital varlık analiz şirketleri*yle iş birliği kurmuş durumda.

Peki özel anahtarı bölmeden kripto varlıklar nasıl adil ve güvenli bir şekilde paylaştırılabilir? En çok öne çıkan çözüm, *Şamir’in Gizli Paylaşım Yöntemi(Shamir’s Secret Sharing)*. Bu yöntemde özel anahtar, şifreli parçalara ayrılıyor ve yalnızca yeterli sayıda parça bir araya getirildiğinde anahtarın orijinal hali geri kazanılabiliyor. Ayrıca *çoklu imza(multi-sig) cüzdanlar* ve *emanet saklama sözleşmeleri(custodial agreement)* gibi alternatifler de oldukça yaygınlaşıyor. Bu çözümler, her iki tarafın da varlıklara erişim hakkını korurken, taraflardan biri onay vermedikçe coin transferini olanaksız hale getiriyor.

Bu tarz teknolojiler yalnızca mal paylaşımı değil, aynı zamanda *karşılıklı güvenin yeniden inşası* ve varlıkların korunması açısından da büyük önem taşıyor. Başkan Trump’ın Donald Trump NFT koleksiyonundan da hatırlanacağı gibi, dijital varlıklar yalnızca maddi değil, *duygusal değer* de taşıyabiliyor. Bu da bölüşüm sürecinde daha hassas bir yaklaşım gerektirdiğini gösteriyor. Sonuç olarak, kripto paralar artık yalnızca bir *fiyat meselesi değil*, aynı zamanda hukuki ve teknik yönleri olan karmaşık dijital varlıklar haline geldi. Boşanma gibi hassas durumlarda bu varlıkları güvenli biçimde ele alacak sistemler ise hızla gelişiyor.